Σημαντικό κέντρο ελληνικής παιδείας στην περιοχή της Ευρυτανίας κατά την Τουρκοκρατία υπήρξε η Σχολή της Γούβας των Μεγάλων Βραγγιανών ή « Ελληνομουσείον των Αγράφων» (1662-1781). Ιδρυτής της Σχολής ήταν ο σπουδαίος λόγιος Ευγένιος Γιαννούλης ο Αιτωλός (1595-1682). Η Σχολή βρισκόταν στην Μονή Αγίας Παρασκευής των Βραγγιανών στην περιοχή «Γούβα».
Το 1662, μετά από πρωτοβουλία των κατοίκων , ο Ευγένιος φεύγει από το Καρπενήσι (Σχολή Καρπενησίου), μετοικεί στα Βραγγιανά και αποφασίζει την ίδρυση Σχολής η οποία θα λειτουργούσε υπό την εποπτεία και την καθοδήγησή του. Ο Ευγένιος διδάσκει στη Σχολή μέχρι το θάνατό του το 1682, με εξαίρεση το διάστημα 1675- 1681 όπου βρισκόταν στη Μονή Τατάρνας και το Καρπενήσι. Άξιος συνεχιστής του εκπαιδευτικού του έργου ήταν ο μαθητής του και σπουδαίος λόγιος και δάσκαλος, ο Αναστάσιος Γόρδιος. Ο Αναστάσιος, ο οποίος κατάγεται από τα Βραγγιανά, επωμίζεται το βάρος της συνέχισης της λειτουργίας της Σχολής και της διδασκαλίας μέχρι το θάνατό του, το 1729. Η Σχολή μέσα από δυσκολίες συνέχισε τη λειτουργία της μέχρι το 1781 ενώ άλλοι μελετητές θεωρούν ότι η λειτουργία της σταμάτησε το 1821.
Από το «Ελληνομουσείον των Αγράφων» αποφοίτησαν πολλοί δάσκαλοι και διαφωτιστές, οι οποίοι δίδαξαν και εμψύχωσαν τον υπόδουλο λαό. Η Σχολή ήταν ονομαστή και έθεσε τις βάσεις παιδείας για όλη την ευρύτερη περιοχή.
Σήμερα, στον εξωτερικό χώρο του ναού της Αγίας Παρασκευής, υπάρχουν δύο αναμνηστικές στήλες με τις προτομές των διδασκάλων Ευγένιου Γιαννούλη και Αναστάσιου Γόρδιου.