Παραδοσιακά αγγεία και σκεύη πλύσης

Σκαφίδι

Το σκαφίδι ή κουρήτα είναι μία σκάφη, κατασκευασμένη από σανίδες ή από τεμάχιο κορμού πλάτανου μέσα στην οποία οι νοικοκυρές έπλεναν τα ρούχα.

Οι νοικοκυρές συνέλεγαν όλα τα ασπρόρουχα, τα έβρεχαν στην πηγή και μετά τα σαπούνιζαν με αλισίβα στο εσωτερικό του σκαφιδίου.

Κοφίνι

Το κοφίνι είναι είτε ένα πραγματικό κοφίνι, δηλαδή κάλαθος, είτε ομοίωμα καλάθου από κορμό δέντρου (έλατο, δέντρο ή πλάτανος). Ήταν ανοικτό και από τα δύο άκρα, με δύο στόμια.

Για να πραγματοποιηθεί το «κοφίνιασμα» -δηλαδή η τοποθέτηση των ασπρορούχων στο εσωτερικό του κοφινιού – τοποθετούνταν όρθιο το κοφίνι πάνω σε τρεις ή τέσσερις λίθους ώστε να είναι ελεύθερη η εκροή της αλισίβας. Αφού είχε μπει όλη η ποσότητα των ρούχων, τοποθετούνταν στο πάνω μέρος ένα είδος σκεπάσματος, η «πάνα» ή «σταχτοπάνι»(παχύ τετράγωνο λευκό πανί). Στη συνέχεια χυνόταν ποσότητα αλισίβας η οποία διηθιζόμενη από την «πάνα» κατέρρεε στη μάζα των ρούχων και έβγαινε από το κάτω μέρος. Με αυτό τον τρόπο καθαρίζονταν οι ακαθαρσίες των ασπρορούχων.

Καζάνι ή καζάνα

Το καζάνι ήταν απαραίτητο για την πλύση καθώς εκεί έβραζαν το νερό και έριχναν τη κοσκινιμσένη στάχτη για να γίνει η αλισίβα ή θελόσταχτη που θα χρησιμοποιούσαν στο κοφίνιασμα.

Πηγή: Λουκόπουλος, Δ., (1984). ΑΙΤΩΛΙΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΙΣ ΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΑΙ. Εκδόσεις

«Δωδώνη»: Αθήνα - Ιωάννινα