1805
Ο Αλή πασάς το 1805 αποφάσισε να κάνει μία σύσκεψη κλεφταρματολών στο Καρπενήσι με απώτερο σκοπό την αυτονόμηση της σουλτανικής τοπαρχίας και τη μετατροπή της σε ανεξάρτητο κράτος. Αρκετοί Αγραφιώτες και Ευρυτάνες κλεφταρματολοί υπηρετούν τα στρατεύματα του: οι γιοι του Κώστα Μπουκουβάλα, Αθανάσιος, Γιάννης και Δημήτριος, ο Παλαιόπουλος, ο Καναβός, ο Καραισκάκης και άλλοι. Στη σύσκεψη κυριαρχούσα φυσιογνωμία ήταν ο Καρπενησιώτης Δημήτριος Παλαιόπουλος ο οποίος « διεκρίνετο διὰ τον ἡρωικόν του πατριωτισμὸν καὶ ἦτο προικισμένος μὲ κάθε εἶδος ταλέντου, μὲ ἐξαιρετικὴν ἱκανότητα νὰ ἀντιμετωπίζη κάθε ζήτημα καὶ μὲ μίαν ψυχικὴν δύναμιν εἰς τὰς δοκιμασίας τῶν κινδύνων, τῶν δυσχερειῶν καὶ τῶν δυστυχιῶν» όπως λέει ο Fauriel. Άλλοι πίστευαν ότι η σύσκεψη αυτή έγινε με στόχο την μεγαλύτερη αυτονομία του Αλή στις ορεινές περιοχές της Ρούμελης και της Θεσσαλίας και άλλοι πίστευαν ότι ήταν μία συγκέντρωση τους για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των επιδρομών του Αλη.
Υπάρχουν πολλές απόψεις για αυτή τη σύσκεψη, κατά τον James Emerson τη σύσκεψη «συγκάλεσε ὁ Ἀλὴς το 1805, μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ συνάψει ἀνακωχὴ μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν κλεφτῶν». Ο Gervinus θεώρησε το συμβούλιο σαν συνδιαλλαγή του Αλή πασά με τους Έλληνες οπλαρχηγούς «Ἀποπερατώσας τὴν κατὰ τῶν Σουλιωτῶν ἐκστρατείαν του, ὁ Ἀλῆ πασᾶς ἐσυνθηκολόγησεν (1805) ἐν Καρπενησίῳ μετὰ τῶν συνελθόντων ὁπλαρχηγῶν ὡς μετὰ δυνάμεώς τινος, ἵνα τοὺς καταπείσῃ νὰ δεχθῶσιν είρηνικῶς τὰς προτάσεις του».
Ο Mendelssohn-Bartholdy γράφει τη δική του εκδοχή: «Το ὑπὸ τῶν κλεφτῶν ἐν Καρπενησίῳ κατὰ το θέρος τοῦ 1805 συγκροτηθὲν πολεμικὸν συμβούλιον δύναται νὰ θεωρηθῇ ὡς πρώτη ἀφετηρία συστηματικῆς ἀντιστάσεως κατὰ τοῦ Ἀλῆ καὶ τῶν Τούρκων».
Ο Δημήτριος Παλαιόπουλος προεστός και πρώην αρματολός, ήταν άνθρωπος με υψηλές γνώσεις και διασυνδέσεις και είχε αναλάβει ως μεσολαβητής την προώθηση της συνδιαλλαγής ανάμεσα στον Αλή πασά και τους κλεφταρματολούς. Η ενέργειά του αυτή εναρμονιζόταν με τις πολιτικές επιδιώξεις του Ρήγα και της Φιλικής Εταιρείας που ήθελαν να προσεγγίσουν τον Αλή και τους συντρόφους του. Στο Καρπενήσι ήρθαν επίσης και οι κλεφταρματολοί του Ολύμπου, ο θρυλικός παπα-Θύμιος Βλαχάβας που εμφανίζεται ως ηγετικό πρόσωπο στην σύναξη. Πάντως ο Κατσαντώνης φαίνεται να μην είχε πάει στη συνάντηση γιατί το μίσος του για τον Αλή πασά δεν επέτρεπε μία τέτοια παραχώρηση και συχνά ερχόταν σε διαμάχη με τους αρματολούς.
Κατά τον Fauriel ο Δημήτρης Παλαιόπουλος με τον Θύμιο Βλαχάβα ήθελαν να πραγματοποιήσουν συγκεκριμένο σχέδιο που είχαν «μελετήσει καὶ κανονίσει ἀπὸ συμφώνου», δεν μπορούσαν να κάνουν μια γενική επανάσταση και να φέρουν κατευθείαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας οπότε «Ἐπρόκειτο μόνον νὰ ἀνατρέψουν τὸν Ἀλῆ πασᾶν καὶ νὰ ἐγκαταστήσουν μίαν ἑλληνικήν κυβέρνησιν εἰς τὰς ἐπαρχίας τῆς κυριαρχίας των, περιμένοντες καταλληλοτέρας εὐκαιρίας διὰ νὰ ἐπιτύχουν περισσότερα».
Τα σχέδια όμως αυτά έφτασαν στον Αλή πασά, έτσι ο Παλαιόπουλος συλλαμβάνεται από τον Αλή Πασά και φυλακίζεται στα Γιάννενα. Όταν καταφέρνει, μετά από δύο χρόνια, να δραπετεύει από τις φυλακές, κατεστραμμένος πλέον οικονομικά, αποδημεί στην Κωνσταντινούπολη όπου ζητάει άσυλο από τη Γαλλική πρεσβεία. Από εκεί, με τη μεσολάβηση συμπατριωτών του, καταλήγει στη Μολδαβία ως Φιλικός αγωνιστής στο πλευρό του Αθανασίου Καρπενησιώτη.