Παραδοσιακή ενδυμασία Άμπλιανης

Στα νότια του νομού Ευρυτανίας, σε υψόμετρο 1.220 μέτρων, βρίσκεται ο οικισμός της Άμπλιανης. Ο οικισμός μετονομάστηκε σε «Σταυροπήγιο», μία ονομασία που διατήρησε μέχρι το 1984, όταν μετονομάστηκε ξανά σε Άμπλιανη.

Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας κύρια ενασχόληση των κατοίκων του οικισμού ήταν η κτηνοτροφία και μέσω αυτής η παραγωγή μαλλιού. Ο οικισμός της Άμπλιανης ήταν γνωστός για τα υφαντά του τα οποία δημιουργούσαν οι κάτοικοι με τον παραδοσιακό όρθιο αργαλειό. Στο γνέσιμο των υφαντών συμμετείχαν εκτός από τις γυναίκες και οι άνδρες του χωριού, ένα στοιχείο που τονίζει την ιδιαιτερότητα του λαϊκού πολιτισμού της Άμπλιανης.

Πέραν της υφαντικής, η Άμπλιανη φημίζεται και για τις πανέμορφες παραδοσιακές ενδυμασίες της. Χαρακτηριστική η γυναικεία τοπική ενδυμασία με το λευκό μαντήλι η οποία διακρινόταν σε καθημερινή, γιορτινή και νυφική. Αναλυτικότερα:

Γιορτινή φορεσιά

Το πο(υ)κάμισο ήταν λευκό, από πυκνό πανί με το μάκρος του να φτάνει λίγο πάνω από τη γάμπα. Τα μανίκια του ήταν ανοιχτά και μακριά ώστε να τονίζεται το κεντητό της κορμοφανέλας.

Η σεγγούνα (γνωστή και ως «μανικοσέγγουνα- μακρομάνα») ήταν φτιαγμένη από «δίμιτο μάλλινο μανταρισμένο σκουτί», με κλειστά μακριά μανίκια ως τον αγκώνα. Ήταν λευκή με ελάχιστα κόκκινα γαϊτάνια να τη στολίζουν.

Η κάππα της φορεσιάς ήταν από τράγιο μαλλί και διέφερε ελάχιστα από την ανδρική φορεσιά.

Η ποδιά ήταν μαύρη ή βαθιά κόκκινη και μακριά σε μήκος. Αποτελούνταν από δύο υφαντά μάλλινα κομμάτια, τα οποία ήταν ραμμένα μεταξύ τους με αραιή σταυροβελονιά.

Το μαντίλι (γνωστό και ως «φακιόλι» ή «βαμβακέλα») ήταν λευκό και αγοραστό.

Τα τσουράπια τα έπλεκαν μόνες του οι Αμπλιανίτισσες με δικό τους γνέμα.

Καθημερινή φορεσιά

Την ξεχώριζε εύκολα κάποιος λόγω των σκούρων χρωμάτων της ( μπορντό και μπλε φουστάνι)

Νυφική φορεσιά

Έμοιαζε πάρα πολύ με τη γιορτινή φορεσιά και αντί για κάππα είχε φλοκάτο και αντί για μαντίλι κόκκινο φέσι.

Πηγές: Αικατερινίδης, Γ. (2010). Επιτόπια λαογραφική έρευνα τον Ιούλιο του 1966 στην Άμπλιανη. Στο Κ. Παπαδόπουλος (Επιμ.), Ιστορία και Πολιτισμός του Δήμου Δομνίστας Ευρυτανίας, 23-15 Ιουλίου 2010 (σελ. 885- 900). Αθήνα: ΣΤΙΓΜΗ Ε.Π.Ε.

Τασιούλης, Α., (2017). Ο χορός του Στέγκου στην Άμπλιανη Ευρυτανίας. Μία εθνοχορολογική προσέγγιση στις υπάρξεις του.

Διαδίκτυο: https://gr.pinterest.com/pin/378865387410583036/visual-search/?x=16&y=10&w=526&h=823&cropSource=6&imageSignature=a7715545c5e1b1ef68d3c6f25df4a2c6

https://www.maxmag.gr/agnosti-ellada/abliani/